(आर.आर) हरि कृष्ण जोशी

         एउटा गाउँमा एक जना चोर बस्थ्यो र उसको एक जना छोरा पनि थियो उ चाहान्थ्यो छोराले धेरै पढोस , ठुलो मान्छे बनोस भन्ने चाहान्थ्यो तर छोरो  ८  कक्षामा नै फेल भएछ र छोरालाई अब म जागीर खान्छु भन्ने सोच आएछ र जागीरको लागी धेरै ठाउमा गएछ एक त  ८  कक्षा फेल त्यसमाथी चोरको छोरा कसैले जागीर दिएनछन् र घरमै बसेर दिन कटाउन थालेछ अनि यक दिन बाबुले सोचेछ यसलाई पनि अब म जस्तै चोरदै हिडने बनाउछु भन्ने सोचेर चोर्नको लागी लिएर हिडेछ र  बाबु र छोरा भयर  एउटा घरमा चोर्न पुगेछन । बाबु: छोरा  हेर त त्यस घरमा कस्तो मि m लिमिली छ त्यहा चोर्न पर्छ भनेछ छोरा: लाईट बाल्दै बाबुको पछि लागेछ । बाबु: बिस्तारै गर यो घरमा मैले पहिला पनि धेरै चोटी चोरीसकेको छु यसका सब परिवार मिलेर खुब काम गरेर पैसा कमाउछन् छोरा: नजिकै पुगेर बत्ति बालेर हेरेर बस्छ बाबु: जा ढिलो नगर सीरानीमा चापी राख्छन पैसा झिकेर लेरा छोरा: नै बाबु तपाईले पहिला पटक पटक चोर्दा पनि यो घर यस्तो उज्यालो छ र तपाईले पटक   पटक चोर्दा पनि हाम्रो घर अध्यारो छ र आज चोर्दा पनि यो घरको उज्यालो यस्तै रहन्छ र हाम्रो घर अध्यारौने रहन्छ त्यसैले नचोरौ बुबा हामी पनि

एक दिन एक जना मानीस एउटा पसलमा गई साहुजीलाई भनेछन साहुँजी एउटा फोन गर्न पर्नी छ यहा वाट गरौ है भनेछन र पसलेले मंञ्जुरी दिए पछि उसले फोन डायल गर्छ र फोन उठेपछि सर नमस्कार मलाई तपाईको कम्पनीमा एउटा समाचार लेखनको काम दिन परो भन्छ अनि साहुजीले भन्छन म सीत समाचार लेखनमा काम गरीरहनु भएको एक जना हुनुहुन्छ अहिले आबश्यक छैन  सरी भनेपछि फेरी उक्त व्यक्तीले होईन साहुजी अहिले गरीरहनु भएको साथीले भन्दा म कम पैसा लिएर गर्छुनी भनेपछि साहुजीले पर्देन मलाई आवश्यक छैन भनेपछि उक्त व्यक्तीले साहुजी म कम पैसा लिएर मात्र होईन म समाचार लेखन संगसगै तपाइको कार्यालयको अरु पनि काम गरीदीन्छुनी भनेपछि साहुजी रीसाउदै तिमिले जे गरे पनि मलाई तीम्रो आवश्यक छैन अहिलेको साथी सीत म सन्तुष्ट छु तिम्रो आवश्यक मलाई छैन भनेर उसले फोन राखीदीन्छ र संगै भएको पसलेले त्यो वार्तालाप सुनीरहेको हुन्छ र उसले भन्छ भाई तिमिलाई जागीरको आवश्यक  रहेछ मेरै पसलमा एक जना चाहीएको छ यही काम गर भनेपछि उसले सरी साहुजी गर्दीन काम भनेपछि पसलेले भन्छ अघि सम्म त फोनमा थौरै तलबमा जे काम नि गर्छु भन्थ्यौ अहिले फेरी काम दिदा गर्दीन भन्छौ किन भाई भनेर प

मेहनत गरौ परिश्रम मा भर परौ एउटा गाउँमा एक जना चोर बस्थ्यो र उसको एक जना छोरा पनि थियो उ चाहान्थ्यो छोराले धेरै पढोस , ठुलो मान्छे बनोस भन्ने चाहान्थ्यो तर छोरो  ८  कक्षामा नै फेल भएछ र छोरालाई अब म जागीर खान्छु भन्ने सोच आएछ र जागीरको लागी धेरै ठाउमा गएछ एक त  ८  कक्षा फेल त्यसमाथी चोरको छोरा कसैले जागीर दिएनछन् र घरमै बसेर दिन कटाउन थालेछ अनि यक दिन बाबुले सोचेछ यसलाई पनि अब म जस्तै चोरदै हिडने बनाउछु भन्ने सोचेर चोर्नको लागी लिएर हिडेछ र  बाबु र छोरा भयर  एउटा घरमा चोर्न पुगेछन । बाबु: छोरा  हेर त त्यस घरमा कस्तो मि m लिमिली छ त्यहा चोर्न पर्छ भनेछ छोरा: लाईट बाल्दै बाबुको पछि लागेछ । बाबु: बिस्तारै गर यो घरमा मैले पहिला पनि धेरै चोटी चोरीसकेको छु यसका सब परिवार मिलेर खुब काम गरेर पैसा कमाउछन् छोरा: नजिकै पुगेर बत्ति बालेर हेरेर बस्छ बाबु: जा ढिलो नगर सीरानीमा चापी राख्छन पैसा झिकेर लेरा छोरा: नै बाबु तपाईले पहिला पटक पटक चोर्दा पनि यो घर यस्तो उज्यालो छ र तपाईले पटक   पटक चोर्दा पनि हाम्रो घर अध्यारो छ र आज चोर्दा पनि यो घरको उज्यालो यस्तै रहन्छ र हाम्रो घर अध्यारौने रहन्छ त्यसैले