मेहनत गरौ परिश्रम मा भर परौ

-



मेहनत गरौ परिश्रम मा भर परौ

एउटा गाउँमा एक जना चोर बस्थ्यो र उसको एक जना छोरा पनि थियो उ चाहान्थ्यो छोराले धेरै पढोस,ठुलो मान्छे बनोस भन्ने चाहान्थ्यो तर छोरो ८ कक्षामा नै फेल भएछ र छोरालाई अब म जागीर खान्छु भन्ने सोच आएछ र जागीरको लागी धेरै ठाउमा गएछ एक त ८ कक्षा फेल त्यसमाथी चोरको छोरा कसैले जागीर दिएनछन् र घरमै बसेर दिन कटाउन थालेछ अनि यक दिन बाबुले सोचेछ यसलाई पनि अब म जस्तै चोरदै हिडने बनाउछु भन्ने सोचेर चोर्नको लागी लिएर हिडेछ र बाबु र छोरा भयर एउटा घरमा चोर्न पुगेछन ।
बाबु: छोरा  हेर त त्यस घरमा कस्तो मिmलिमिली छ त्यहा चोर्न पर्छ भनेछ
छोरा: लाईट बाल्दै बाबुको पछि लागेछ ।
बाबु: बिस्तारै गर यो घरमा मैले पहिला पनि धेरै चोटी चोरीसकेको छु यसका सब परिवार मिलेर खुब काम गरेर पैसा कमाउछन्
छोरा: नजिकै पुगेर बत्ति बालेर हेरेर बस्छ
बाबु: जा ढिलो नगर सीरानीमा चापी राख्छन पैसा झिकेर लेरा
छोरा: नै बाबु तपाईले पहिला पटक पटक चोर्दा पनि यो घर यस्तो उज्यालो छ र तपाईले पटक पटक चोर्दा पनि हाम्रो घर अध्यारो छ र आज चोर्दा पनि यो घरको उज्यालो यस्तै रहन्छ र हाम्रो घर अध्यारौने रहन्छ त्यसैले नचोरौ बुबा हामी पनि मेहनत गरौ यस्तै हाम्रो घर पनि उज्यालौ बनाउ भने पछि बाबु ले आखाभरि आशु निकाल्दै भनेछ हो बाबु आज बाट म पनि यो काम गर्न  छोडछु र अब आफनै घरमा गई मेहनत गरौ र घर उज्यालो बनाउ भनि बाबु छोरा त्याहा बाट नचोरी हिडेछन . हो ढाटेर र चोरेर जिन्दगि चल्दैन मेहनत गरौ परिश्रम मा भर परौ

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

अरुको भलो चिताउ अनि आफनो पनि भलो हुन्छ ।

-
Image
                                         विवेकानन्द को जिवनको एक अंश       विवेकानन्दा जब सीकागो सम्मेलनमा जानको लागी आफनोआमा संग अनुमती माग्छन तब आमाले आडमै रहेको चक्कु उठाएर मलाई लेउ भन्छिन र विवेकानन्दले आडमै रहेको चक्कु उठाएर आमालाई दिन्छन र आमाले भन्छिन जाउ सुरेन्द्र (विवेकानन्दको पहिला नाम सुरेन्द्र थीयो ) तिमि आफनो लक्ष्य पुरा गर भनेपछि विवेकानन्द ले पुन आमलाई सोध्दछन आमा म यती टाढा जादै छु तपाईले यसबारेमा केही पनि नबुझी मलाई जाउ भन्नुभयो भन्दै आश्चर्य मान्छन अनि आमा शारदाले भन्छिन बाबु सुरेन्द्र मैले तिमि सित त्याहा भएको चक्कु टिपेर मलाई लेउ भनेको थीए  हो त्यही हो तीम्रो परिक्षा मैले लिएको जब यो चक्कु तिमिले टिपेर म भएको ठाउमा लेराउदा जसरी धार भएको तिर आफुले समातेर मलाई विड पट्टि समाउन दियौ नै त्यही वाट थाहा हुन्छकी तीमी कती महान छौ भनेर जसले अरुको हात काटछकी भनेर धार पट्टि आफुले समायर अरुलाई समाउन विड दिन्छन नी उ जत्तीको महान मान्छे अरु को होला र सुरेन्द्र ।  जसले आफनो भन्दा बढि अरुको ख्याल गर्छ उसले कही गए पनि दु.ख पाउदैन भन्दै आमाले विेकानन्द  (सुरेन्द्र) लाई जाने अनुमती
Read more

तपाई स्वंयम तपाईको प्रगतीको वाधक

-
Image
          एक दिन एउटा कम्पनीमा काम गर्ने सबै कर्मचारीहरु अफिस बाहिर जम्मा भएका थिए । बाहिर ढोकामा एउटा सूचना टाँसिएको थियो र त्यो सुचनामा लेखीएको थीयो की हिजो तपाईंहरू सितै काम गर्ने तर तपाईहरुको प्रगतिलाई वाधा पुराउने तपाईको साथीका नीधन भएको छ।सबै कर्मचारी साथीहरुलाई श्रद्धान्जलीका लागि उपस्थित भइदिन अनुरोध गरिन्छ भन्ने थीयो ।                                                                                                             सुरूमा त संगै काम गर्ने साथीको मृत्युको समाचारले सबैलाई दुखी बनायो । तर पनि उनीहरुको मनमा कुरा खेलीरहयो आखीर को रहेछ जो हाम्रो प्रगतीको बाधक थीयो सबैले आफुलाई मन नपर्ने र उसको रीस डाह गर्ने ब्यक्तीलाई फलानो मरो होला भनी सोचे र सबै पालैपालो श्रदान्जलीको लागी मरेको भनेको लास नजीक गई लासलाई छोपेको कपडा उठाई हेर्दा सबै आश्चर्य माने त्याहा त लास होईन एउटा ऐना राखीएको थीयो र सबैले ऐनामा हेर्दा आफनो अनुरहार देखे र ऐना संगै एउटा कागजमा लेखीएको थीयो यदी तीम्रो जिवनमा प्रगतीको बाधक कोही छ भने त्यो अरु कोही हुनै सक्तैन त्यो त तीमी स्वंयम हौ आफुले मेहनत नगर्ने अ
Read more

जागीर की मालीक सोच तपाईकै ।

-
Image
                        एउटा कार्यालयमा दुई जना साथीहरु लामो समय देखी संगै काम गरीरहेका रहेछन र केही समयको अन्तराल पछि दुबै जना रिटार्यड भएछन र त्यो मध्ये एक जना साथीले आफनो कम्पनी खोली काम गर्न शुरु गरेछन र त्यसको केही समय पश्चात संगै रिटायर्ड भएको कर्मचारी लाई पनि जागीर खान मन लागेछ र उही पुरानो साथीकहा गई भनेछ म पनि तिम्रो कम्पनीमा जागीर गर्छु मलाई जागीर देउ भनेपछि उसले हार्न नसकेर साथीलाई पनि जागीर दिएछ र त्यसको तिन महिना पछि जागीर खाने साथीले कम्पनीको मालीक साथीलाई भन्छ साथी तिमि र म शूरुमा जागीर खादा तिमले र मैले बराबर तलब खान्थ्यौ हामी दुबै अरुको नोकर थीयौ तर आज समयको अन्तरालमा तिमि र म मा फरक भएको छ तिमि मालीक र म नोकर भनेपछि कम्पनीको मालीक साथीले भन्छ म यो कुरा गर्ने पक्षमा थिईन तिमिले निकालीहाल्यौ सुन हो तिमि र म शुरुदेखीनै एउटै कम्पनीमा काम गरयौ तीमीले र मैले बराबर तलब खायौ तीमीलाई याद हुन पर्दछ १५ बर्ष अघि तिमि र म घर फर्कदै गर्दा मैले एक दिन भनेको थीए साथी आज कार्यालयमा पंखा र वत्ति निभाउन भुलीएछ जाँउ निभाएर आउ भन्दा तिमीले भनेका थीयो २ कि.मि हिडिसकीयो अब जान २ कि.
Read more